فکرشو بکنید چه حالی به آدم دست می ده وقتی دو سال تمام ماهی یکبار پاشی بری تو صف طویل پرداخت کنندگان بیمه و بعد تو صف طویل بانکش وایسی، هر شش ماه یکبار هی چرتکه بندازی که حالا با 30 روز (31 روز) شدن ماه این عدد 7 % کارمند و 20% کارفرما می شه چند و مابقی قضایا ... و بعد از دو سال یه روز قشنگ آفتابی مامور بیمه پاشه بیاد دم دفتر و با یک قیافه ای که نگم چه قیافه ایه بهتره یک برگ جریمه یک و خورده ای میلیون تومانی بگذاره کف دستت که یالا پرداخت کنید که در این دو سال یک قران هم بیمه نداده اید ...
و باز چه حالی به آدم دست می ده که دو بار دوبار پاشی بری شکایت و شکایت کشی و دادگاه و هیئت منصفه و ژوری و غیره و بری هی مدارک رو کنی که بابا من بیمه ام رو دادم به والله و اونها هم هی سر تکون تکون بدند و بگن باشه ... باز دوباره اون ماموره با یک برگ جریمه دیگه که مبلغش دوبل شده دم دفترت سبز بشه ....
و باز چه حالی به آدم دست می ده که اون کارمنده اعلام کنه که علت برگ جریمه جدید اینه که هیئت ژوری محترم هنوز رایشو بعد از یکسال که از هیئت گذشته صادر نکرده و باز چه حالی آدم دست می ده که هی از طبقه 1 حواله ات کنند طبقه 5 و از طبقه 5 به 1 و هی مجبور بشی سوار این آسانسورهایی بشی که یک خانم هم داخلش نیست و مملو از آقایان محترم چاقالو و گنده ای هست که یه ریزه هم بهت جا نمی دن ... و باز چه حالی به آدم دست می ده که از این شعبه حواله ات کنند اون شعبه و باز از اون شعبه دوباره به این یکی شعبه و دست آخر هم یک کلام بگن نامه ات گم شده ... به همین راحتی ... جدی به همین راحتی ؟ خوب حالا من چه خاکی باید بر سرم بریزم ... منظورشون اینه که اون یک و خورده ای میلیون باج رو حواله کن بیا خیال خودتو و ما رو راحت کن ...
پایش قلم شه دفعه دیگر ایشالله نیاد
آخی ... ممنونم از طرفداریتون ...
من یاد گرفتم "چه حالی به آدم دست می ده " رو تو خیلی چیزای دیگه پیدا کنم وگرنه مجبور می شدم بگم: چه حالی به آدم دست می ده هر چی زودتر ریق رحمت رو به سر کنه...
خدا به همراهت
والله من اصلا منظورتونو نگرفتم ... در ضمن خیر مقدم می گم ... بار اولیست که از شما کامنت دارم ... ممنونم ...