روزانهها
همهپیوندها
- دلارام
- من و ام.اس
- خانه هنرمندان ایران
- توکای مقدس
- کانون دوستداران حیوانات
- جنبش ایرانیان مخالف سیرک حیوانات
- سفالینه-شکمینه
- انار نقره ای
- مهسا اسلامیه ... حکایت من در ولایت غربت
- فروردینی
- موریانه های چوبی
- بید مجنون
- مداد سیاه من
- سکوت سرد
- سوسن (هنرهای تجسمی)
- مرجان خانم ... (دی)
- مالچیک
- علی هاشمی شهرکی
- کاسنی
- کاغذ کاربن
- َََUNTOLD TALE
- اتاق شماره ۶
- کامران
- محسن ایرانی ... طراحی و نقاشی
- مرتضی خسروی .... اسکیس
- رها ... من، وطنم ایران
- حنا خانوم
- ندا ... هنر متعالی
- رادیکال باشی ... کاریکاتورهای مطبوعاتی
- صدرا بنی اسدی ... مگس
- استاد بنی اسدی
- سکوت سرد (۲)
- شماره یک
- مهتاب خزان بیک
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1391 1
- اسفند 1390 1
- دی 1390 1
- آذر 1390 1
- آبان 1390 1
- مهر 1390 1
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 1
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 4
- اردیبهشت 1390 2
- فروردین 1390 1
- اسفند 1389 10
- بهمن 1389 2
- مهر 1388 1
- خرداد 1388 1
- فروردین 1388 4
- اسفند 1387 5
- بهمن 1387 3
- دی 1387 2
- آذر 1387 6
- آبان 1387 2
- مهر 1387 3
- شهریور 1387 5
- مرداد 1387 8
- تیر 1387 8
- خرداد 1387 14
- اردیبهشت 1387 12
- فروردین 1387 14
- اسفند 1386 14
- بهمن 1386 23
- دی 1386 22
- آذر 1386 18
- آبان 1386 25
- مهر 1386 25
- شهریور 1386 8
- مرداد 1386 18
آمار : 147013 بازدید
Powered by Blogsky
چهره شهر
چند وقتیه که چهره شهر رو متاسفانه خیلی زشت می بینم. زمستان و آلودگی هوا ... برفهای پارو نشده و دودگرفته ... زباله های ولو شده در جوی ... ماشینهای سیاه و سفید و خاکستری کثیف ... لباسهای تیره رنگ ملتمون ... و از همه بدتر ... بدخلقیها و عصبانیتها و ... فحاشی ها ... همه اینها چهره بدی به شهر بخشیده ... نشد یک روز بیام بیرون و ببینم جایی دعوایی نباشه ... اول از همه صف اتوبوس ... بعد داخل اتوبوس ... بعد اداره پست ... تو پیاده رو ... داخل سوپری و خلاصه ... هر روزه هر جا می رم با این صحنه ها مواجهم ... به نظرم هیچ عاملی نباید باعث بشه که اینقدر اخلاق ها بد بشه ... نمی دونم به کجا خواهیم رفت؟
طوطی بانو
شنبه 6 بهمن 1386 ساعت 05:53 ب.ظ
سلام
وقتی ایران بودم زیاد این حالت رو حس نمی‌کردم اما وقتی از ایران خارج شدم و برای مسافرت میام ایران، خیلی...
مخصوصا دعوا کردنها، تصادفات، رانندگی بد، آشغالهای تو جوبها و روبروی مغازه‌ها، مردان علاف تو خیابون و متلکهاشون...
در مورد حرفهای زشت و رکیک اینجا هم مثل نقل و نبات تو دهن مردمه! اینقدر راحت بدترین فحشها رو در کوچکترین مشکلی که پیش می‌اد استفاده می‌کنن که من حیرون می‌مونم! می‌بینی زنه به اون مرتبی و خوشکلی تو ماشین شیک نشسته، اگه با یه راننده‌ای مشکل پیدا کنه، با انگشتش علامت بدی رو نشون می‌ده! زن مرد و بچه فرقی نمی‌کنه!
می‌گن این جهان روز به روز رو به پیشرفت و تکامله!
میفهمم چی میگی. اون روزها که ایران بودم من هم خیلی از این صحنه ها به چششم میومد. الانشم که میام ایران این زشتی ها رو میبینم و بقول آقای سهراب سپهری "دلم به اندازه ی یک ابر میگیره" اما بعد از دوری چند ساله از ایران هربار که میام ایران حتی دلم برای همین صحنه ها تنگه. برای اینکه بالا بریم و پایین بیایم اینجا وطن ماست و بد و خوبش مال خودمونه. امیدوارم این همه خشم و عصبانیت میوه های تغییر بسوی روزهای بهتر ببار بیارن.
مرسی عزیزم ... چه زیبا گفتی ...