جاروبرقی

بابام برام (البته برای زندگی آینده ام) رفته سرخود جاروبرقی خریده ... تازه اونهم دو تا یکی بزرگ و یکی کوچیک برای اتومبیل و مبل و این صحبتها ... تازه اونهم رنگ قــــرمــــز ... با چه ذوق و شوقی هم خریده ...  با نیش تا بناگوش باز ... کلی ذوق و شوق داره که من ازدواج کنم هر چند که من تازگیها خیلی چشمم آب نمی خوره این قضیه حالا حالاها اتفاق بیفته ... یک دوست شوخ طبعی دارم که وقتی این جارو برقی رو دیدم یاد اون افتادم که می گفت :

والا ما که همه کارهامون رو کردیم ... خونه و ماشین و اسباب خونه که آماده است ... سالن و لباس عروسیمون رو هم رزرو کردیم و خریدیم ... فقط مونده آقای داماد که باید پیدا کنیم ...

دوستان من خیلی شوهرین ... کلی عشق ازدواج دارند ... و دست رو هر کی می گذارند از شانس بدشون طرف می گذاره می ره با یکی دیگه نامزد می کنه ... خلاصه کلی دوست عاشق دل خسته دارم ... کلی سعی می کنم ارشادشون کنم که زندگی این نیست همش ... بعدش پشیمون می شید و حسرت این دوران مجردی رو می خورید ... اما خوب اونها تمام زندگی رو در ازدواج می بینند ... منم در طول سال یه چند روزیش رو دچار این حالت می شم به خصوص وقتی ماموریت می رم خیلی حس تنهایی بهم دست می ده که باید ازدواج کنم و یا لااقل یک دوست خیلی خوب و مطمئن داشته باشم و تنها بودن به این شکل جالب نیست ... اما مابقی روزها یادم می ره و یا لااقل می تونم بگم به اندازه اونها تو این قضیه مصمم نیستم  ... شاید چون تجربه یک نیمچه نامزدی ناموفق رو داشتم و اون تلخیش هنوز به دلم مونده ...  اما خوب خودم هم نمی دونم تا کی ...؟