افسوس

رفتم کاغذ بخرم برای ادامه طراحیم... هر چی گشتم نمونه شو نیافتم ... عجب روزگاریه ؟ ... یک روز یک کالایی به وفور یافت می شه و چند وقت بعدش بک دونه ام ازش نیست ...

باز یک سر رفتم بوفالو ... نمی دونم چرا از محل کارم که می زنم بیرون شیطون گولم می زنه و هی بهم می گه : برو رستوران ... برو رستوران .... خلاصه برای نرفتنم هزار دلیل و برهان می آرم ... اما همین که به چهارراه می رسم صاف از درش می رم تو ... خلاصه این بد عادتیه که دارم ... عشق غذاهای آماده در اعماق وجودم نفوذ کرده ...

شبی ماهواره فیلم سیصد رو داشت نشون می داد ... من معمولا فیلم نمی بینم ... مگر اینکه اتفاقی پای تلویزیون نشسته باشم و کار دیگری انجام بدم و بعد ببینم مثلا یک فیلم مطرح داره پخش می شه اونوقت تماشا می کنم ... قلبم صدپاره شد از دیدنش ... تمام مدت دندونهامو از خشم به هم فشرده بودم ... از ناراحتی نفسم واقعا بند اومده بود و میتوی (طوطی) بدبخت رو پام اونهم مجبور شد فیلم رو ببینه و از صدای نعره های غول بیابونیهای تو فیلم همینطور بید بید می لرزید ... مجبور شدم هی بهش امید بدم که میتو جان ... اینها جوجوهای بدن ... نترس ... موقتا چند لحظه منو نگاه می کرد و ترسش می ریخت اما باز هواسش می رفت به فیلم ... به هر حال ...

الان موندم این قلب پاره مو چه کنم ؟ دیگه مجبور شدم بکِشمش  تا کمی تسکین پیدا کنم ...

با دیدن این فیلم بر موندنم در ایران مصمم تر شدم ... اون چنددرصد شک هم کاملا برطرف شد ...

و اما جمله روز:

انسان هایی که اعتماد به نفس دارند خودشان را با دیگران مقایسه نمی کنند. فقط خودشان را با بهترین کسی که می توانند باشند مقایسه می کنند.