خاطرات این روز ...

ولنتاین همیشه برام یک روز نچسب بوده ... شاید چون  مال ما نیست (تو پرانتز بگم که روز عشق ما ایرانیها 29 بهمن ماه (روز زمین) هست، افسوس که از این مسئله غافلیم!!!)

به هر حال ...

تا اونجا که یادمه متاسفانه هیچ وقت نتونستم در این روز به کسی هدیه ای بدم ... تنها هدیه ای که یادم می آد یک طرح کارتونی بود که هشت سال پیش یعنی سال 78 (چه زود گذشت؟؟؟!!!) سر کلاس آنالیز ریاضی کشیده بودم (طرح زیر)

                 

(سر کلاس آنالیز همیشه حوصله ام سر می رفت و یک چیزهایی دور از چشم استاد می کشیدم )... چند روز بعد که از قضا روز ولنتاین هم بود دوستم رو دیدم و بهش طرح رو نشون دادم و اونهم گفت مال من باشه؟ گفتم باشه مال تو ... ولی اون بهم هدیه ولنتاین داد (البته یادم نیست چی بود؟) ... یادش به خیر پسر خوبی بود حیف که مناسب هم نبودیم ...

این قضایا گذشت تا اینکه دوران نامزدیم فرا رسید ... مشکلاتی که با نامزدم داشتم باعث شده بود که کاملا فراموش کنم ولنتاین کی هست ... شروع یک بحث، قهر و بعد آشتی همه یک طرفه و از طرف نامزدم صورت می گرفت و من هاج و واج شاهد این قضایا بودم ... حول و حوش ولنتاین هم طبق معمول بحثی صورت گرفته بود... و اون روز کلافه از گفتارش خوابیده بودم ... اون در شهر دیگری زندگی می کرد و از هم دور بودیم ... اما در اون روز دست به یک اقدام غیرمنتظره زد و اومد تهران (بدون اینکه بهم کوچکترین اطلاعی بده) با کلی گل و هدیه و کارت تبریک ... کلی من و خانواده مو غافلگیر کرد ... منهم خواب آلود و کلافه از اوضاع درهمم ... و دست خالی از هر هدیه ای ...  به هر حال منو اون روز کلی شرمنده کرد (البته بیشتر اعتقاد داشتم و دارم که صرفا یک عمل نمایشی بود جلوی پدر و مادرم و برای بدست اوردن دل اونها)....

این بود کل خاطرات من از ولنتاین در سالهای مختلف ...

به هر حال این روز یک روز جهانی شده فارغ از هر تمدن و رنگ و نژادی و بنابراین

 ولنتاین بر عاشقان راستین مبارک!